Widok na niebo

Wyprostujcie się i podnieście głowy swoje, gdyż zbliża się odkupienie wasze /Łk 21,28/

Gwiazda nad Betlejem była zapowiedzią: idziemy w stronę światła!

Nie słuchajmy złych wieści, pogróżek herodów, usłyszmy radosny śpiew aniołów.

Dostrzeżmy ogniste rumaki i rydwany niebiańskiej armii, jak prorok, nie skupiajmy się na wrogach, jak jego sługa /2 Krl 6,14-23/.

Nie bójmy się wzburzonych fal, jak Piotr, patrzmy na Chrystusa, Pana nad żywiołami. Jezus zapewnia: Dana mi jest wszelka moc, na niebie i na ziemi /Mt 28.18/.

Chryste, pewnego dnia zawołałeś: Ja jestem światłością świata; kto idzie za mną, nie będzie chodził w ciemności, ale będzie miał światło życia /J 8.12/.

Twoje światło pulsuje miłością i prawdą, pełno ich w twoich słowach i czynach.

Przywróciłeś godność potępianej kobiecie, otwarłeś dla niej nową drogę.

Uwolniłeś od wzgardy celnika, z kolaboranta uczyniłeś ucznia.

Wierzę, że masz moc, by przemieniać i mnie, proszę, podnieść mój wzrok i krok!

Po zwycięskim zmartwychwstaniu pytasz tylko o jedno: Czy mnie kochasz?

Jasność bijąca z otwartego grobu promienieje: idziemy w stronę światła!

Toruj, Jezu, sam

drogę życia nam!

My, gdy Wodzem Cię ujrzymy,

śladem Twoim podążymy;

Wskaż do niebios bram

wąską ścieżkę nam! /ŚE 758/